قرارداد هوشمند چیست؟

قرارداد هوشمند یک توافق بین دو یا چند طرف در قالب پروتکل های کامپیوتری است که بر بستر بلاک چین پیاده سازی شده و اجرای درست آن توسط مکانیزم اجماع حاصل می شود.

طبق تعریف مجموعه ای از کد و دستور که این برنامه ها را می سازند. یک قرارداد هوشمند نامیده می شود.زمانی که شرایط مشخصی برآورده شود, قرارداد, به صورت غیر قابل توقف, فعال می شود.

نمونه ابتدایی قرارداد های هوشمند, دستگاه های فروش خودکار ( vending machines) هستند.

قرارداد های هوشمند دارای شعور و هوش ذاتی نیستند و همچنین انگیزه های اخلاقی در آن ها نمیگنجند. آن ها شبیه نرم افزار های کامپیوتری هستند که با کمک فناوری بلاک چین به صورت توزیع شده و بدون اعتماد با یکدیگر تعامل می کنند.

ویتالیک بوترین ( Vetalic Buterin) بنیان گذار شبکه اتریوم گفته بود که از پذیرش نام (قرارداد هوشمند) کاملا پشیمان است!

ماهیت خودکار, قابل تایید و بدون اعتماد قراردادهای هوشمند, ابعاد جدیدی را به محدوده موارد استفاده واقعی و ملموس بلاک چین افزوده است. ابعادی که می تواند یک چالش اساسی برای صنایع متمرکز و واسطه های حقوقی باشد.

وابستگی به این واسطه های متمرکز که به دلیل عدم اعتماد افراد به وجود آمده اند, به تجمیع قدرت در آن ها منجر می شود.

بروکراسی و سرعت پایین که از خصوصیت آن هاست, هزینه های بالایی را در کسب و کار ایجاد کرده است. همچنین با وجود ان ها کاربران قادر به حفظ حریم خصوصی داده های خود نیستند.